Sommige dingen zijn pure wetmatigheden. Zo is water nat en het gras groen. De automobiel is nu meer dan 100 jaar in ontwikkeling, en het verbaasd uw scribent hoezeer enkele merken denken iets te hebben uitgevonden wat uiteindelijk desastreus is. Zo ook de zogenaamde Wet Belt. Een distributieriem die door een oliebad loopt …
Het principe
Maar laat ik bij het begin beginnen. Wat doet een distributieriem of – ketting? Een riem of ketting drijft via de krukas de nokkenas of nokkenassen aan die vervolgens weer de in- en uitlaat kleppen bedienen. Zo wordt het viertakt principe voltooid en beschikt men over het vermogen om weg te rijden met de auto.
Ik heb eerder de verschillen tussen de riem en ketting beschreven. Zelf heb ik de voorkeur aan de ketting, omdat deze niet gebonden is aan tijd en afstand qua (preventief) vervangen.
‘Wet Belt’ met alle nadelen
De Wet Belt of natte distributieriem verenigt beide nadelen van de ketting en riem in een –behoorlijk dom– ontwerp. Het is een riem die door een oliebad loopt. Een wetmatigheid is dat rubber en olie niet samengaan. En toch zijn er automerken die op dit ronduit bizarre idee zijn gekomen!
Hun ‘excuus’ is dat een Wet Belt een aantal voordelen heeft ten opzichte van droge riemen. Zo is de natte riem stiller omdat de motorolie het geluid zou dempen. Ook zorgt de olie dat de riem en aanverwante draaiende onderdelen minder weerstand hebben, waardoor brandstof bespaart en minder CO2 uitgestoten wordt.
Ik heb talloze auto’s bestuurd met een normale distributieriem. Ik heb nog nooit iets gemerkt aan het geluidsniveau van een riem. Domweg is de motor vaak luider dat de riem, dus het bovenstaande uitleg van de fabrikanten is pure lariekoek!
Een ander nadeel is dat de riem is ingebouwd alsof het een ketting betreft. Dus is het veel duurder dan een regulier ‘droge’ riem om het te vervangen! Merken haasten zich en zeggen dat de riem is voorzien van stalen draden waardoor het tot ca. 160.000 kilometer mee zou gaan. Echter zwijgt men over het rubber waarin de stalen draden zijn gevat.
Motorschade gegarandeerd
Een distributieriem die continu door de motorolie loopt, dan kan alleen maar problemen geven. De natte distributieriem kan haarscheurtjes ontwikkelen tot deeltjes die loskomen. En die komen dan in de olie terecht. Vervolgend worden diezelfde deeltje opgezogen in het smeersysteem. Mochten ze groot genoeg zijn, dat ontstaat er snel genoeg een verstopping in de olietoevoerkanalen, wat voor Oil Starvation kan zorgen. Oftewel, een deel van de motor krijgt geen olie en dus geen smering.
Nog een wetmatigheid; Als je olielampje langdurig begint te branden, ben je eigenlijk al te laat.
Bij modernere auto gaat het motor- en olielampje branden met de melding ‘oliedruk laag’. Vaak is de oliezeef verstopt met resten van de distributieriem. De auto heeft dan een geruime tijd met onvoldoende oliedruk gereden waardoor grote schade is ontstaan.
Autofabrikanten
En de makers van deze rampen onder je motorkap dan? Die kijken de andere kant op en prevelen iets over ‘het gebruik van de juiste motorolie‘. Indien verkeerde motorolie zou worden gebruikt, bestaat de kans dat de natte distributieriem extreem snel gaat pluizen en slijt.
Maar rubber en olie gaan hoe dan ook niet samen! Wetmatigheid, weet u nog? Het rubber lost altijd op in olie, ongeacht de specificaties!
En de fabrikanten wijzen elke verantwoordelijkheid af. De klant moet maar vaker naar de veel te dure dealer voor onderhoud, zodat de monteur de riem op het oog en met hulpstukken goed zou kunnen controleren. En zelfs dat geeft geen garanties, getuige de reacties van boze eigenaren op diverse fora.
Advies van FORD is om de motor te vervangen à €9.000!! Navraag bij diverse garages leert dat dit een veelvoorkomend probleem is bij Ford en andere auto’s waarbij er sprake is van een zogenaamde ‘wet belt’
Conclusie:
Bij deze raad ik het dus af om een tweedehands exemplaar aan te schaffen van de volgende merken en/of motortypes;
- de 1.2 PureTech motor van PSA. Dus Peugeot (Partner, de 208, 308 en 5008) en Citroën (Berlingo, C3, C4, de DS 3 en 4), tegenwoordig onderdeel van Stellantis
- de 1.0 EcoBoost motor van Ford. Geleverd in diverse Fiesta en Focus modellen. Eigenlijk alle Fords waarin een 1 Liter EcoBoost, of EcoBOOM, motor in zit.
- Opel. Aangezien het Duitse merk recentelijk is overgenomen van GM door Peugeot. Ook hier oppassen voor de 1.2 PureTech (PureTrash) motor.
Als men financieel zo gelukkig is, kan er een nieuwe auto met een dergelijke motor prima worden gekocht. Of in geval van private lease. Maar dan nog zou ik een dergelijke auto hooguit 6 jaar of 100.000km rijden en dan wegdoen, voordat het hoe dan ook fout gaat.
Onvoorstelbaar dat een meer dan honderd jaar oud -en werkend- concept zó wordt verknoeid. Ongelooflijk!
frankyremtlaaaat! 